← Proverbs (22/31) → |
1. | Gott mannorð er dýrmætara en mikill auður, vinsæld er betri en silfur og gull. |
2. | Ríkur og fátækur hittast, Drottinn skóp þá alla saman. |
3. | Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því. |
4. | Laun auðmýktar, ótta Drottins, eru auður, heiður og líf. |
5. | Þyrnar, snörur, eru á vegi hins undirförula, sá sem varðveitir líf sitt, kemur ekki nærri þeim. |
6. | Fræð þú sveininn um veginn, sem hann á að halda, og á gamals aldri mun hann ekki af honum víkja. |
7. | Ríkur maður drottnar yfir fátækum, og lánþeginn verður þræll lánsalans. |
8. | Sá sem ranglæti sáir, uppsker óhamingju, og sproti heiftar hans verður að engu. |
9. | Sá sem er góðgjarn, verður blessaður, því að hann gefur hinum fátæka af brauði sínu. |
10. | Rek þú spottarann burt, þá fer deilan burt, og þá linnir þrætu og smán. |
11. | Drottinn elskar hjartahreinan, konungurinn er vinur þess, sem hefir yndisþokka á vörum sér. |
12. | Augu Drottins varðveita þekkinguna, en orðum svikarans kollvarpar hann. |
13. | Letinginn segir: ,,Ljón er úti fyrir, ég kynni að verða drepinn úti á götunni.`` |
14. | Djúp gröf er munnur léttúðarkvenna, sá sem verður fyrir reiði Drottins, fellur í hana. |
15. | Ef fíflska situr föst í hjarta sveinsins, þá mun vöndur agans koma henni burt þaðan. |
16. | Að kúga fátækan eykur efni hans, að gefa ríkum manni verður til þess eins að gjöra hann snauðan. |
17. | Hneig eyra þitt og heyr orð hinna vitru, og snú athygli þinni að kenning minni, |
18. | því að það er fagurt, ef þú geymir þau í brjósti þér, ef þau eru öll til taks á vörum þínum. |
19. | Til þess að traust þitt sé á Drottni, fræði ég þig í dag, já þig. |
20. | Vissulega skrifa ég kjarnyrði handa þér, með heilræðum og fræðslu, |
21. | til þess að ég kunngjöri þér sannleika, áreiðanleg orð, svo að þú flytjir þeim áreiðanleg orð, er senda þig. |
22. | Ræn eigi hinn lítilmótlega, af því að hann er lítilmótlegur, og knosa eigi hinn volaða í borgarhliðinu, |
23. | því að Drottinn mun flytja mál þeirra og ræna þá lífinu, er þá ræna. |
24. | Legg eigi lag þitt við reiðigjarnan mann og haf eigi umgengni við fauta, |
25. | til þess að þú venjist eigi á háttsemi hans og sækir snöru fyrir líf þitt. |
26. | Ver þú ekki meðal þeirra, er ganga til handsala, meðal þeirra, er ganga í ábyrgð fyrir skuldum, |
27. | því þegar þú ekkert hefir að borga með, viltu þá láta taka sængina undan þér? |
28. | Fær þú eigi úr stað hin fornu landamerki, þau er feður þínir hafa sett.Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum. |
29. | Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum. |
← Proverbs (22/31) → |