← Proverbs (13/31) → |
1. | Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum. |
2. | Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi. |
3. | Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir. |
4. | Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega. |
5. | Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu. |
6. | Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum. |
7. | Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð. |
8. | Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur. |
9. | Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar. |
10. | Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska. |
11. | Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur. |
12. | Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré. |
13. | Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun. |
14. | Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans. |
15. | Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun. |
16. | Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu. |
17. | Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót. |
18. | Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður. |
19. | Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð. |
20. | Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja. |
21. | Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu. |
22. | Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta. |
23. | Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt. |
24. | Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort. |
25. | Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort. |
← Proverbs (13/31) → |