← Proverbs (12/31) → |
1. | Sá sem elskar aga, elskar þekking, en sá sem hatar umvöndun, er heimskur. |
2. | Hinn góði hlýtur velþóknun af Drottni, en hrekkvísan mann fyrirdæmir hann. |
3. | Enginn maður nær fótfestu með óguðleika, en rót hinna réttlátu mun eigi bifast. |
4. | Væn kona er kóróna manns síns, en vond kona er sem rotnun í beinum hans. |
5. | Hugsanir réttlátra stefna að rétti, en ráðagjörðir óguðlegra að svikum. |
6. | Orð óguðlegra brugga banaráð, en munnur hreinskilinna frelsar þá. |
7. | Óguðlegir kollsteypast og eru eigi framar til, en hús réttlátra stendur. |
8. | Manninum verður hrósað eftir vitsmunum hans, en sá sem er rangsnúinn í hjarta, verður fyrirlitinn. |
9. | Betra er að láta lítið yfir sér og hafa þjón en að berast mikið á og hafa ekki ofan í sig. |
10. | Hinn réttláti er nærgætinn um þörf skepna sinna, en hjarta óguðlegra er hart. |
11. | Sá sem yrkir land sitt, mettast af brauði, en sá sem sækist eftir hégómlegum hlutum, er óvitur. |
12. | Hinn óguðlegi ágirnist feng hinna vondu, en rót réttlátra er varanleg. |
13. | Yfirsjón varanna er ill snara, en hinn réttláti bjargast úr nauðum. |
14. | Af ávexti munnsins mettast maðurinn gæðum, og það sem hendur hans hafa öðrum gjört, kemur aftur yfir hann. |
15. | Afglapanum finnst sinn vegur réttur, en vitur maður hlýðir á ráð. |
16. | Gremja afglapans kemur þegar í ljós, en kænn maður dylur smán sína. |
17. | Sá sem segir sannleikann hispurslaust, mælir fram það sem rétt er, en falsvotturinn svik. |
18. | Þvaður sumra manna er sem spjótsstungur, en tunga hinna vitru græðir. |
19. | Sannmálar varir munu ávallt standast, en lygin tunga aðeins stutta stund. |
20. | Yfir svikum búa þeir, er illt brugga, en gleði valda þeir, er ráða til friðar. |
21. | Réttlátum manni ber aldrei böl að hendi, en óhamingja hleðst á óguðlega. |
22. | Lygavarir eru Drottni andstyggð, en þeir sem sannleik iðka, eru yndi hans. |
23. | Kænn maður fer dult með þekking sína, en hjarta heimskingjanna fer hátt með flónsku sína. |
24. | Hönd hinna iðnu mun drottna, en hangandi höndin verður vinnuskyld. |
25. | Hugsýki beygir manninn, en vingjarnlegt orð gleður hann. |
26. | Hinum réttláta vegnar betur en öðrum, en vegur óguðlegra leiðir þá í villu. |
27. | Letinginn nær ekki villibráðinni, en iðnin er manninum dýrmætur auður.Á vegi réttlætisins er líf, en glæpaleiðin liggur út í dauðann. |
28. | Á vegi réttlætisins er líf, en glæpaleiðin liggur út í dauðann. |
← Proverbs (12/31) → |