← Job (5/42) → |
1. | Kalla þú bara! Ætli nokkur svari þér? og til hvers af hinum heilögu viltu snúa þér? |
2. | Því að gremjan drepur heimskingjann, og öfundin deyðir einfeldninginn. |
3. | Ég hefi að vísu séð heimskingjann festa djúpar rætur, en varð þó skyndilega að formæla bústað hans. |
4. | Börn hans eru fjarlæg hjálpinni, þau eru troðin niður í hliðinu, og enginn bjargar. |
5. | Uppskeru hans etur hinn hungraði, já, jafnvel inn í þyrna sækir hann hana, og hinir þyrstu þrá eigur hans. |
6. | Því að óhamingjan vex ekki upp úr moldinni, og mæðan sprettur ekki upp úr jarðveginum. |
7. | Nei, maðurinn fæðist til mæðu, eins og neistarnir fljúga upp í loftið. |
8. | En ég mundi snúa mér til hins Almáttka og bera málefni mitt upp fyrir Guði, |
9. | honum, sem gjörir mikla hluti og órannsakanlega, dásemdarverk, sem eigi verða talin, |
10. | sem gefur regn á jörðina og sendir vatn yfir vellina |
11. | til þess að hefja hina lítilmótlegu hátt upp, og til þess að hinir sorgbitnu öðlist mikla sælu; |
12. | honum, sem gjörir að engu áform hinna lævísu, svo að hendur þeirra koma engu varanlegu til leiðar, |
13. | sem veiðir vitringana í slægð þeirra, svo að ráð hinna slungnu kollsteypast. |
14. | Á daginn reka þeir sig á myrkur, og sem um nótt þreifa þeir fyrir sér um hádegið. |
15. | Þannig frelsar hann munaðarleysingjann úr gini þeirra og fátæklinginn undan valdi hins sterka. |
16. | Þannig er von fyrir hinn vesala, og illskan lokar munni sínum. |
17. | Sjá, sæll er sá maður, er Guð hirtir, lítilsvirð því eigi ögun hins Almáttka. |
18. | Því að hann særir, en bindur og um, hann slær, og hendur hans græða. |
19. | Úr sex nauðum frelsar hann þig, og í hinni sjöundu snertir þig ekkert illt. |
20. | Í hallærinu frelsar hann þig frá dauða og í orustunni undan valdi sverðsins. |
21. | Fyrir svipu tungunnar ert þú falinn og þarft ekkert að óttast, er eyðingin kemur. |
22. | Að eyðing og hungri getur þú hlegið, og villidýrin þarft þú ekki að óttast. |
23. | Því að þú ert í bandalagi við steina akurlendisins, og dýr merkurinnar eru í sátt við þig. |
24. | Og þú munt komast að raun um, að tjald þitt er heilt, þú kannar bústað þinn og saknar einskis. |
25. | Og þú munt komast að raun um, að niðjar þínir eru margir og afsprengi þitt sem gras á jörðu. |
26. | Í hárri elli munt þú ganga inn í gröfina, eins og kornbundinið er látið í hlöðuna á sínum tíma.Sjá, þetta höfum vér útgrundað, þannig er það. Heyr þú það og set það vel á þig! |
27. | Sjá, þetta höfum vér útgrundað, þannig er það. Heyr þú það og set það vel á þig! |
← Job (5/42) → |