← Job (26/42) → |
1. | Þá svaraði Job og sagði: |
2. | En hvað þú hefir hjálpað hinum þróttlausa, stutt hinn máttvana armlegg! |
3. | En hvað þú hefir ráðið hinum óvitra og kunngjört mikla speki! |
4. | Fyrir hverjum hefir þú flutt ræðu þína, og hvers andi var það, sem gekk fram úr þér? |
5. | Andar hinna framliðnu í undirdjúpunum skelfast ásamt vötnunum og íbúum þeirra. |
6. | Naktir liggja undirheimar fyrir Guði og undirdjúpin skýlulaus. |
7. | Hann þenur norðrið út yfir auðninni og lætur jörðina svífa í tómum geimnum, |
8. | hann bindur vatnið saman í skýjum sínum, og þó brestur skýflókinn ekki undir því, |
9. | hann byrgir fyrir ásjónu hásætis síns með því að breiða ský sitt yfir hana. |
10. | Marklínu hefir hann dregið hringinn í kring á haffletinum, þar sem mætast ljós og myrkur. |
11. | Stoðir himinsins nötra og hræðast ógnun hans. |
12. | Með mætti sínum æsir hann hafið, og með hyggindum sínum sundurmolar hann hafdrekann. |
13. | Fyrir andgusti hans verður himinninn heiður, hönd hans leggur í gegn hinn flughraða dreka.Sjá, þetta eru aðeins ystu takmörk vega hans, og hversu lágt hvísl er það, sem vér heyrum! En þrumu máttarverka hans _ hver skilur hana? |
14. | Sjá, þetta eru aðeins ystu takmörk vega hans, og hversu lágt hvísl er það, sem vér heyrum! En þrumu máttarverka hans _ hver skilur hana? |
← Job (26/42) → |