←  Jeremiah (37/52)  →
1. Sedekía Jósíason varð konungur í stað Konja Jójakímssonar, er Nebúkadresar Babelkonungur hafði gjört að konungi í Júda.
2. En hvorki hann, né þjónar hans, né landslýðurinn hlýddi orðum Drottins, þeim er hann talaði fyrir munn Jeremía spámanns.
3. Og Sedekía konungur sendi Júkal Selemjason og Sefanía prest Maasejason til Jeremía spámanns með svolátandi orðsending: ,,Bið þú fyrir oss til Drottins, Guðs vors!``
4. En Jeremía gekk þá út og inn meðal lýðsins og þeir höfðu enn ekki sett hann í dýflissuna.
5. Her Faraós var og lagður af stað frá Egyptalandi, og er Kaldear, sem sátu um Jerúsalem, spurðu það, héldu þeir burt frá Jerúsalem.
6. Þá kom orð Drottins til Jeremía spámanns:
7. Svo segir Drottinn, Ísraels Guð: Svo skuluð þér segja við Júdakonung, sem sendi yður til mín, til þess að spyrja mig: Her Faraós, sem lagður er af stað yður til hjálpar, mun snúa aftur til síns lands, til Egyptalands,
8. og Kaldear munu og aftur snúa og herja á þessa borg, vinna hana og brenna hana í eldi.
9. Svo segir Drottinn: Svíkið ekki sjálfa yður með því að segja: ,,Kaldear munu vissulega fara burt frá oss!`` því að þeir fara ekki burt.
10. Því að þótt þér fellduð allan her Kaldea, er á yður herjar, og ekki væru aðrir orðnir eftir af þeim en sverði lagðir menn, þá mundu þeir rísa upp, hver og einn í sínu tjaldi, og brenna þessa borg í eldi!
11. En er her Kaldea fór burt frá Jerúsalem undan her Faraós,
12. þá fór Jeremía frá Jerúsalem og hélt til Benjamínslands, til þess að taka þar á móti erfðahlut, mitt á meðal lýðsins.
13. En er hann kom í Benjamínshlið, þá var þar fyrir varðmaður, að nafni Jería Selemjason, Hananíasonar. Hann þreif í Jeremía spámann og sagði: ,,Þú ætlar að hlaupast burt til Kaldea!``
14. En Jeremía sagði: ,,Það er lygi! Ég ætla ekki að hlaupast burt til Kaldea!`` En Jería hlustaði ekki á Jeremía og tók hann höndum og fór með hann til höfðingjanna.
15. Og höfðingjarnir reiddust Jeremía og börðu hann og settu hann í fangelsi í húsi Jónatans kanslara, því að það höfðu þeir gjört að dýflissu.
16. Þannig komst Jeremía í prísundina og í hvelfinguna, og þar sat Jeremía alllangan tíma.
17. En Sedekía konungur sendi og lét sækja hann, og konungur spurði hann á laun í höll sinni og mælti: ,,Hefir nokkurt orð komið frá Drottni?`` ,,Svo er víst!`` mælti Jeremía. ,,Þú munt seldur verða á vald Babelkonungs!``
18. Því næst sagði Jeremía við Sedekía konung: ,,Hvað hefi ég brotið gegn þér og gegn þjónum þínum og gegn þessum lýð, að þér hafið sett mig í dýflissu?
19. Og hvar eru nú spámenn yðar, þeir er spáðu yður og sögðu: ,Eigi mun Babelkonungur fara í móti yður og í móti þessu landi`?
20. Og heyr nú, minn herra konungur! Virst að heyra auðmjúka bæn mína! Lát eigi flytja mig aftur í hús Jónatans kanslara, svo að ég deyi þar ekki!``Síðan var Jeremía settur í varðhald í varðgarðinum að boði Sedekía konungs og honum gefinn brauðhleifur á degi hverjum úr bakarastrætinu, uns allt brauð var uppgengið í borginni. Og þannig sat Jeremía í varðgarðinum.
21. Síðan var Jeremía settur í varðhald í varðgarðinum að boði Sedekía konungs og honum gefinn brauðhleifur á degi hverjum úr bakarastrætinu, uns allt brauð var uppgengið í borginni. Og þannig sat Jeremía í varðgarðinum.
←  Jeremiah (37/52)  →