← Jeremiah (37/52) → |
1. | Sedekía Jósíason varð konungur í stað Konja Jójakímssonar, er Nebúkadresar Babelkonungur hafði gjört að konungi í Júda. |
2. | En hvorki hann, né þjónar hans, né landslýðurinn hlýddi orðum Drottins, þeim er hann talaði fyrir munn Jeremía spámanns. |
3. | Og Sedekía konungur sendi Júkal Selemjason og Sefanía prest Maasejason til Jeremía spámanns með svolátandi orðsending: ,,Bið þú fyrir oss til Drottins, Guðs vors!`` |
4. | En Jeremía gekk þá út og inn meðal lýðsins og þeir höfðu enn ekki sett hann í dýflissuna. |
5. | Her Faraós var og lagður af stað frá Egyptalandi, og er Kaldear, sem sátu um Jerúsalem, spurðu það, héldu þeir burt frá Jerúsalem. |
6. | Þá kom orð Drottins til Jeremía spámanns: |
7. | Svo segir Drottinn, Ísraels Guð: Svo skuluð þér segja við Júdakonung, sem sendi yður til mín, til þess að spyrja mig: Her Faraós, sem lagður er af stað yður til hjálpar, mun snúa aftur til síns lands, til Egyptalands, |
8. | og Kaldear munu og aftur snúa og herja á þessa borg, vinna hana og brenna hana í eldi. |
9. | Svo segir Drottinn: Svíkið ekki sjálfa yður með því að segja: ,,Kaldear munu vissulega fara burt frá oss!`` því að þeir fara ekki burt. |
10. | Því að þótt þér fellduð allan her Kaldea, er á yður herjar, og ekki væru aðrir orðnir eftir af þeim en sverði lagðir menn, þá mundu þeir rísa upp, hver og einn í sínu tjaldi, og brenna þessa borg í eldi! |
11. | En er her Kaldea fór burt frá Jerúsalem undan her Faraós, |
12. | þá fór Jeremía frá Jerúsalem og hélt til Benjamínslands, til þess að taka þar á móti erfðahlut, mitt á meðal lýðsins. |
13. | En er hann kom í Benjamínshlið, þá var þar fyrir varðmaður, að nafni Jería Selemjason, Hananíasonar. Hann þreif í Jeremía spámann og sagði: ,,Þú ætlar að hlaupast burt til Kaldea!`` |
14. | En Jeremía sagði: ,,Það er lygi! Ég ætla ekki að hlaupast burt til Kaldea!`` En Jería hlustaði ekki á Jeremía og tók hann höndum og fór með hann til höfðingjanna. |
15. | Og höfðingjarnir reiddust Jeremía og börðu hann og settu hann í fangelsi í húsi Jónatans kanslara, því að það höfðu þeir gjört að dýflissu. |
16. | Þannig komst Jeremía í prísundina og í hvelfinguna, og þar sat Jeremía alllangan tíma. |
17. | En Sedekía konungur sendi og lét sækja hann, og konungur spurði hann á laun í höll sinni og mælti: ,,Hefir nokkurt orð komið frá Drottni?`` ,,Svo er víst!`` mælti Jeremía. ,,Þú munt seldur verða á vald Babelkonungs!`` |
18. | Því næst sagði Jeremía við Sedekía konung: ,,Hvað hefi ég brotið gegn þér og gegn þjónum þínum og gegn þessum lýð, að þér hafið sett mig í dýflissu? |
19. | Og hvar eru nú spámenn yðar, þeir er spáðu yður og sögðu: ,Eigi mun Babelkonungur fara í móti yður og í móti þessu landi`? |
20. | Og heyr nú, minn herra konungur! Virst að heyra auðmjúka bæn mína! Lát eigi flytja mig aftur í hús Jónatans kanslara, svo að ég deyi þar ekki!``Síðan var Jeremía settur í varðhald í varðgarðinum að boði Sedekía konungs og honum gefinn brauðhleifur á degi hverjum úr bakarastrætinu, uns allt brauð var uppgengið í borginni. Og þannig sat Jeremía í varðgarðinum. |
21. | Síðan var Jeremía settur í varðhald í varðgarðinum að boði Sedekía konungs og honum gefinn brauðhleifur á degi hverjum úr bakarastrætinu, uns allt brauð var uppgengið í borginni. Og þannig sat Jeremía í varðgarðinum. |
← Jeremiah (37/52) → |