| ← Psalms (8/150) → |
| 1. | [Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.] Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη· οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων. |
| 2. | Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην. |
| 3. | Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας, |
| 4. | Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον; |
| 5. | Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον. |
| 6. | Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου· παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου· |
| 7. | παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου· |
| 8. | τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων. |
| 9. | Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη. |
| ← Psalms (8/150) → |