| ← Psalms (133/150) → |
| 1. | [Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ.] Ιδου, τι καλον και τι τερπνον, να συγκατοικωσιν εν ομονοια αδελφοι. |
| 2. | Ειναι ως το πολυτιμον μυρον επι την κεφαλην, το καταβαινον επι τον πωγωνα, τον πωγωνα του Ααρων· το καταβαινον επι το στομιον του ενδυματος αυτου· |
| 3. | ως η δροσος του Αερμων, η καταβαινουσα επι τα ορη της Σιων· διοτι εκει διωρισεν ο Κυριος την ευλογιαν, ζωην εως του αιωνος. |
| ← Psalms (133/150) → |