Psalms (119/150)

← Psalms (119/150) →

[Αλεφ.] Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω· οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου·

Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας·

αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν· εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι.

Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου.

Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου

Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου.

Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει· μη με εγκαταλιπης ολοκληρως.

[Βεθ.] Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου.

10.

Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα· με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου.

11.

Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε.

12.

Ευλογητος εισαι, Κυριε· διδαξον με τα διαταγματα σου.

13.

Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου.

14.

Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη.

15.

Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει.

16.

Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα· δεν θελω λησμονησει τους λογους σου.

17.

[Γιμελ.] Ανταμειψον τον δουλον σου· ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου.

18.

Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου.

19.

Παροικος ειμαι εγω εν τη γη· μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου.

20.

Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε.

21.

Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου.

22.

Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν· διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου.

23.

Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου· αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου.

24.

Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου.

25.

[Δαλεθ.] Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

26.

Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας· διδαξον με τα διαταγματα σου.

27.

Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου.

28.

Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως· στερεωσον με κατα τον λογον σου.

29.

Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου.

30.

Την οδον της αληθειας εξελεξα· προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου.

31.

Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου· Κυριε, μη με καταισχυνης.

32.

Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου.

33.

[Ε.] Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους.

34.

Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου· ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια.

35.

Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου· διοτι ευφραινομαι εις αυτην.

36.

Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν.

37.

Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα· ζωοποιησον με εν τη οδω σου.

38.

Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου.

39.

Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι· διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι.

40.

Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου· ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου.

41.

[Βαου.] Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου.

42.

Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με· διοτι ελπιζω επι τον λογον σου.

43.

Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας· διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου.

44.

Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος.

45.

Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια· διοτι εξεζητησα τας εντολας σου.

46.

Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη.

47.

Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα.

48.

Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα· και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου.

49.

[Ζαιν.] Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας.

50.

Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν.

51.

Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα· αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα.

52.

Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην.

53.

Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου.

54.

Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου.

55.

Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε· και εφυλαξα τον νομον σου.

56.

Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.

57.

[Χεθ.] συ, Κυριε, μερις μου εισαι· ειπα να φυλαξω τους λογους σου.

58.

Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια· ελεησον με κατα τον λογον σου.

59.

Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου.

60.

Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου.

61.

Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν· αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου.

62.

Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

63.

Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου.

64.

Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου· διδαξον με τα διαταγματα σου.

65.

[Τεθ.] Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου.

66.

Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν· διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου.

67.

Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην· αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου.

68.

Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος· διδαξον με τα διαταγματα σου.

69.

Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος· αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου.

70.

Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος· αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου.

71.

Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου.

72.

Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου.

73.

[Ιωδ.] Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν· συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου.

74.

Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου.

75.

Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας.

76.

Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου.

77.

Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω· διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου.

78.

Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν· αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου.

79.

Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου·

80.

Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω.

81.

[Καφ.] Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου· επι τον λογον σου ελπιζω.

82.

Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει;

83.

Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω· αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα.

84.

Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με;

85.

Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους.

86.

Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια· αδικως με κατατρεχουσι· βοηθησον μοι.

87.

Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην· αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου.

88.

Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου· και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου.

89.

[Λαμεδ.] Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω·

90.

η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν· εθεμελιωσας την γην, και διαμενει.

91.

Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου.

92.

Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου.

93.

Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας.

94.

Σος ειμαι εγω· σωσον με· διοτι τας εντολας σου εξεζητησα.

95.

Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν· αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου.

96.

Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον· αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα.

97.

[Μεμ.] Ποσον αγαπω τον νομον σου· ολην την ημεραν ειναι μελετη μου.

98.

Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου.

99.

Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με· διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου.

100.

Ειμαι συνετωτερος των γεροντων· διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.

101.

Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου.

102.

Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα· διοτι συ με εδιδαξας.

103.

Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου· ειναι υπερ μελι εις το στομα μου.

104.

Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος· δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους.

105.

[Νουν.] Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου.

106.

Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

107.

Εταλαιπωρηθην σφοδρα· Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

108.

Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε· και διδαξον με τας κρισεις σου.

109.

Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω· τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα.

110.

Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα· αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα.

111.

Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα· διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου.

112.

Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους.

113.

[Σαμεχ.] Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους· τον δε νομον σου ηγαπησα.

114.

Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου· επι τον λογον σου ελπιζω.

115.

Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι· διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου.

116.

Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη· και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου.

117.

Υποστηριζε με και θελω σωθη· και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου.

118.

Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου· διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων.

119.

Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης· δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου.

120.

Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην.

121.

[Νγαιν.] Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην· μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με.

122.

Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον· ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι.

123.

Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου.

124.

Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου.

125.

Δουλος σου ειμαι εγω· συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου.

126.

Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος· ηκυρωσαν τον νομον σου.

127.

Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον.

128.

Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος· και εμισησα πασαν οδον ψευδους.

129.

[Πε.] Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου· δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου.

130.

Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει· συνετιζει τους απλους.

131.

Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα· διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου.

132.

Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου.

133.

Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου· και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια.

134.

Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου.

135.

Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου.

136.

Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου.

137.

[Τσαδε.] Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου.

138.

Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια.

139.

Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου.

140.

Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα· δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον.

141.

Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος· δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου.

142.

Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια.

143.

Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν· τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου.

144.

Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα· Συνετισον με και θελω ζησει.

145.

[Κοφ.] Εκραξα εν ολη καρδια· ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου.

146.

Εκραξα προς σε· σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου.

147.

Προελαβον την αυγην και εκραξα· ηλπισα επι τον λογον σου.

148.

Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου.

149.

Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου· ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου.

150.

Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν· εξεκλιναν απο του νομου σου.

151.

Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια.

152.

Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα.

153.

[Ρες.] Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με· διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου.

154.

Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

155.

Μακραν απο ασεβων η σωτηρια· διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου.

156.

Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε· ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου.

157.

Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με· αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα.

158.

Ειδον τους παραβατας και εταραχθην· διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου.

159.

Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου· Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου.

160.

Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια· και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου.

161.

[Σχιν.] Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως· αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου.

162.

Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα.

163.

Μισω και βδελυττομαι το ψευδος· τον νομον σου αγαπω.

164.

Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

165.

Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου· και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα.

166.

Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε· και επραξα τα προσταγματα σου.

167.

Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου· και ηγαπησα αυτα σφοδρα.

168.

Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου· διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου.

169.

[Ταυ.] Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε· συνετισον με κατα τον λογον σου.

170.

Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου· λυτρωσον με κατα τον λογον σου.

171.

Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου.

172.

Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου· διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη.

173.

Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου· διοτι εξελεξα τας εντολας σου.

174.

Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε· και ο νομος σου ειναι τρυφη μου.

175.

Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει· και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι.

176.

Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος· ζητησον τον δουλον σου· διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.

← Psalms (119/150) →