← Psalms (112/150) → |
1. | Αινειτε τον Κυριον. Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος τον Κυριον· εις τας εντολας αυτου ηδυνεται σφοδρα. |
2. | Το σπερμα αυτου θελει εισθαι δυνατον εν τη γη· η γενεα των ευθεων θελει ευλογηθη· |
3. | Αγαθα και πλουτη θελουσιν εισθαι εν τω οικω αυτου, και η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα. |
4. | Φως ανατελλει εν τω σκοτει δια τους ευθεις· ειναι ελεημων και οικτιρμων και δικαιος. |
5. | Ο καλος ανθρωπος ελεει και δανειζει· οικονομει τα πραγματα αυτου εν κρισει. |
6. | Βεβαιως δεν θελει ποτε κλονισθη· εις μνημοσυνον αιωνιον θελει εισθαι ο δικαιος. |
7. | Απο κακης φημης δεν θελει φοβηθη· η καρδια αυτου ειναι στερεα, ελπιζουσα επι τον Κυριον. |
8. | Εστηριγμενη ειναι η καρδια αυτου· δεν θελει φοβηθη, εωσου ιδη την εκδικησιν επι τους εχθρους αυτου. |
9. | Εσκορπισεν, εδωκεν εις τους πενητας· η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα· το κερας αυτου θελει υψωθη εν δοξη. |
10. | Ο ασεβης θελει ιδει και θελει οργισθη· θελει τριξει τους οδοντας αυτου και θελει αναλυθη· η επιθυμια των ασεβων θελει απολεσθη. |
← Psalms (112/150) → |