| ← Proverbs (9/31) → |
| 1. | Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα· |
| 2. | εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης· |
| 3. | απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως, |
| 4. | Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω· και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους, |
| 5. | Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα· |
| 6. | αφησατε την αφροσυνην και ζησατε· και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως. |
| 7. | Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν· και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον. |
| 8. | Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση· ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει. |
| 9. | Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος· διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν. |
| 10. | Αρχη σοφιας φοβος Κυριου· και επιγνωσις αγιων φρονησις. |
| 11. | Διοτι δι' εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε. |
| 12. | Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον· και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει. |
| 13. | Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν· |
| 14. | καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως, |
| 15. | προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων· |
| 16. | οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω· και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον, |
| 17. | Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς. |
| 18. | Αλλ' αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης. |
| ← Proverbs (9/31) → |