← Proverbs (2/31) → |
1. | Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω, |
2. | ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν· |
3. | και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν· |
4. | εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους, |
5. | τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου. |
6. | Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν· εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις. |
7. | Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις· ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι, |
8. | υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου. |
9. | Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην. |
10. | Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου, |
11. | ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει· |
12. | δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια, |
13. | οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους· |
14. | οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας, |
15. | των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι· |
16. | δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης, |
17. | ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης. |
18. | Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους· |
19. | παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης· |
20. | δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων. |
21. | Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη. |
22. | Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης. |
← Proverbs (2/31) → |