← Lamentations (5/5) |
1. | Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας· επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων. |
2. | Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους. |
3. | Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι. |
4. | Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων· τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας. |
5. | Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος· εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν. |
6. | Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον. |
7. | Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι· και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων. |
8. | Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ' ημας· δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων. |
9. | Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ' εμπροσθεν της ρομφαιας της ερημου. |
10. | Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης. |
11. | Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα. |
12. | Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων· τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν. |
13. | Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα. |
14. | Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων. |
15. | Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος. |
16. | Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν· ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν. |
17. | Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων. |
18. | Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω. |
19. | Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα· ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν. |
20. | Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων; |
21. | Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον. |
22. | Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα; |
← Lamentations (5/5) |