| ← 1Thessalonians (4/5) → |
| 1. | Οθεν του λοιπου, αδελφοι, σας παρακαλουμεν και σας προτρεπομεν δια του Κυριου Ιησου, καθως παρελαβετε παρ' ημων το πως πρεπει να περιπατητε και να αρεσκητε εις τον Θεον, ουτω να περισσευητε εις το μαλλον· |
| 2. | διοτι εξευρετε ποιας παραγγελιας εδωκαμεν εις εσας δια του Κυριου Ιησου. |
| 3. | Επειδη τουτο ειναι το θελημα του Θεου, ο αγιασμος σας, να απεχησθε απο της πορνειας, |
| 4. | να εξευρη εκαστος υμων να κρατη το εαυτου σκευος εν αγιασμω και τιμη, |
| 5. | ουχι εις παθος επιθυμιας καθως και τα εθνη τα μη γνωριζοντα τον Θεον, |
| 6. | να μη υπερβαινη τις και αδικη τον αδελφον αυτου εις το πραγμα τουτο, διοτι ο Θεος ειναι εκδικητης δια παντα ταυτα, καθως και σας προειπομεν και δια μαρτυριων εβεβαιωσαμεν. |
| 7. | Διοτι ο Θεος δεν εκαλεσεν ημας προς ακαθαρσιαν, αλλα προς αγιασμον. |
| 8. | Οθεν ο αθετων ταυτα δεν αθετει ανθρωπον, αλλα τον Θεον, οστις και εδωκε το Πνευμα αυτου το Αγιον εις ημας. |
| 9. | Περι δε της φιλαδελφιας δεν εχετε χρειαν να σας γραφω· διοτι σεις αυτοι εισθε θεοδιδακτοι εις το να αγαπατε αλληλους· |
| 10. | επειδη και πραττετε αυτο εις παντας τους αδελφους τους καθ' ολην την Μακεδονιαν. Σας παρακαλουμεν δε, αδελφοι, να περισσευητε κατα τουτο επι το μαλλον |
| 11. | και να φιλοτιμησθε εις το να ησυχαζητε και να καταγινησθε εις τα ιδια και να εργαζησθε με τας ιδιας υμων χειρας, καθως σας παρηγγειλαμεν, |
| 12. | δια να περιπατητε με ευσχημοσυνην προς τους εξω και να μη εχητε χρειαν μηδενος. |
| 13. | Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, περι των κεκοιμημενων, δια να μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα. |
| 14. | Διοτι εαν πιστευωμεν οτι ο Ιησους απεθανε και ανεστη, ουτω και ο Θεος τους κοιμηθεντας δια του Ιησου θελει φερει μετ' αυτου. |
| 15. | Διοτι τουτο σας λεγομεν δια του λογου του Κυριου, οτι ημεις οι ζωντες, οσοι απομενομεν εις την παρουσιαν του Κυριου, δεν θελομεν προλαβει τους κοιμηθεντας· |
| 16. | επειδη αυτος ο Κυριος θελει καταβη απ' ουρανου με κελευσμα, με φωνην αρχαγγελου και με σαλπιγγα Θεου, και οι αποθανοντες εν Χριστω θελουσιν αναστηθη πρωτον, |
| 17. | επειτα ημεις οι ζωντες οσοι απομενομεν θελομεν αρπαχθη μετ' αυτων εν νεφελαις εις απαντησιν του Κυριου εις τον αερα, και ουτω θελομεν εισθαι παντοτε μετα του Κυριου. |
| 18. | Λοιπον παρηγορειτε αλληλους με τους λογους τουτους. |
| ← 1Thessalonians (4/5) → |