←  Psalms (37/150)  →
1. De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
2. Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.
3. Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.
4. Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
5. Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
6. Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
7. Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
8. Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.
9. Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
10. Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
11. Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.
12. Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.
13. Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.
14. Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.
15. Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.
16. Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
17. Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
18. La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
19. Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
20. Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
21. Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
22. Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.
23. De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.
24. Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.
25. Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
26. Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
27. Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
28. Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
29. La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.
30. La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.
31. La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.
32. Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
33. Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.
34. Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
35. Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;
36. Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.
37. Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;
38. Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
39. La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
40. Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.
←  Psalms (37/150)  →