←  Psalms 6/150   →
ای خداوند، در غضب خود مرا سرزنش مکن و در خشم خود مرا جزا نده. .1
ای خداوند، بر من رحم کن زیرا که پژمرده شده ام. خداوندا، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم را درد فرا گرفته است، .2
روح من پریشان است. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ .3
ای خداوند، بیا و مرا برهان، به خاطر رحمت خود مرا نجات بده. .4
زیرا که در موت ذکر تو نمی باشد! در قبر کیست که تو را ستایش کند؟ .5
از نالۀ خویش خسته شده ام. تمامی شب تخت خوابم غرق و بسترم به اشکها تر است. .6
چشمانم از شدت غم کم نور و از دست آزار دشمنان ضعیف شده اند. .7
ای بدکاران از من دور شوید، زیرا خداوند آواز گریۀ مرا شنیده است. .8
خداوند ناله و زاری مرا شنیده است. خداوند دعای مرا اجابت می نماید. .9
همۀ دشمنانم بشدت شرمنده گردیده و با خجالت و سرافگندگی رانده می شوند. .10
←  Psalms 6/150   →