←  Psalms 105/150   →
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید. .1
برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید. .2
در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد. .3
خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید. .4
معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را. .5
ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب، برگزیدۀ او. .6
خداوند، خدای ماست! داوری های او در تمامی جهان است. .7
عهد خود را یاد می دارد تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است، .8
آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است. .9
آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. .10
او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد. .11
هنگامیکه تعداد شان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردند .12
و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند، .13
او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود. .14
او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.» .15
پس قحطی را در آن زمین آورد و مایۀ زیست و نان آن ها را از بین برد. .16
او مردی را پیشتر از آن ها فرستاد، یعنی یوسف که به عنوان غلام فروخته شد. .17
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و به گردن وی حلقۀ آهنی انداختند، .18
تا وقتیکه پیشگویی اش به وقوع پیوست و کلام خداوند او را از آزمایش گذشتانده و تصدیق فرمود. .19
آنگاه پادشاه او را از بند رهایی بخشید و سلطان قوم ها او را از زندان آزاد کرد. .20
او را بر خانۀ خود ناظر مقرر کرد و اختیار تمام دارائی خود را به وی سپرد، .21
تا به ارادۀ خود بر بزرگان فرعون سروری کند و مشایخ او را حکمت آموزد. .22
سپس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت. .23
خداوند قوم برگزیدۀ خود را بی نهایت بارور و زیاد گردانید و آن ها را قویتر از دشمنان شان ساخت. .24
لیکن دل مردم مصر را برگردانید تا بر قوم برگزیدۀ او کینه ورزند و با بندگان او با حیله رفتار نمایند. .25
بعد بندۀ خود موسی و هارون را که برگزیده بود، فرستاد. .26
آن ها نشانه های شگفت انگیز او را در میان مصریان انجام دادند و معجزات او را در سرزمین حام. .27
ظلمت را فرستاد که تاریکی شد و ایشان نتوانستند که به کلام او مخالفت ورزند. .28
آب های آن ها را به خون تبدیل کرد و تمام ماهی های شان مُردند. .29
بعد بقه ها به آن کشور هجوم آوردند و حتی قصر سلطنتی هم پُر از بقه شد. .30
به امر خداوند انواع مگس ها و پشه ها در سراسر آن کشور پیدا شدند. .31
به جای باران، ژاله و شعله های آتش را به کشور شان فرستاد. .32
تاک ها و انجیرهای شان را زد و درختان آن محل را شکست. .33
به فرمان او خیل ملخ و کرمهای بی شمار پیدا شدند .34
و همه نباتات و میوه های آنجا را خوردند. .35
تمامی نخست زادگان را در زمین ایشان زد، که اولباری های قوّت شان به شمار می رفت. .36
آنگاه قوم اسرائیل را که همگی سالم و نیرومند بودند، با نقره و طلا از مصر خارج کرد. .37
مصر از بیرون رفتن ایشان شاد بود، زیرا خوف ایشان بر مردم مصر قرار گرفته بود. .38
ابری را برای شان مثل سایبان گسترانید و آتشی که در شب روشنایی دهد. .39
وقتی از او درخواست کردند، پرندۀ سَلوی «بودنه» را فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیر گردانید. .40
صخره را بشگافت و آب جاری شد و در جاهای خشک مثل نهر روان گردید. .41
زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بندۀ خویش ابراهیم را. .42
او قوم برگزیدۀ خود را با خوشی و سرود شادمانی بیرون آورد .43
و سرزمین اقوام دیگر را به آن ها داد و حاصل زحمت آن ها را به قوم برگزیدۀ خود بخشید. .44
تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! .45
←  Psalms 105/150   →