←  Psalms 102/150   →
ای خداوند، دعایم را بشنو و فریاد من نزد تو برسد. .1
در روز سختی از من رو مگردان. به من توجه فرما و هرگاه دعا می کنم مرا به زودی اجابت فرما. .2
روزهای عمرم مانند دود برباد رفته و استخوانهایم مثل هیزم در حال سوختن است. .3
دل من مثل گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. خوردن غذای خود را فراموش کرده ام. .4
به سبب آواز نالۀ من، جزء پوست و استخوان چیزی در بدنم باقی نمانده است. .5
مثل مرغ سقای صحرا شده و مانند بوم خرابه ها گردیده ام. .6
خواب به چشمانم راه ندارد و چون پرنده ای تنها بر پشت بام هستم. .7
دشمنانم هر روز مرا سرزنش می کنند و مسخره کنندگانم مرا لعنت می نمایند. .8
به سبب خشم و غضب تو خاکستر را مثل نان می خورم و اشکهایم با آبی که می نوشم آمیخته اند، .9
زیرا که مرا برداشتی و بر زمین زدی. .10
روزهایم مانند سایه های عصر رو بزوال است و من مثل گیاه پژمرده می شوم. .11
لیکن تو ای خداوند، تا به ابد پادشاه هستی! و شهرت نام تو در تمام نسل ها باقی خواهد ماند. .12
تو برخاسته، بر سهیون رحم می کنی، زیرا وقت آن است که بر او شفقت نمائی و زمان معین رسیده است. .13
چون بندگان تو به سنگهای آنجا علاقه و دلبستگی دارند و بر خاک آن شفقت می نمایند. .14
قوم ها از نام خداوند خواهند ترسید و پادشاهان روی زمین از عظمت و جلال او. .15
زیرا خداوند سهیون را بنا می کند و در جلال خود ظاهر می گردد. .16
به زاری درماندگان توجه نموده و دعای مسکینان را خوار نخواهد شمرد. .17
این برای نسل آینده نوشته می شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را ستایش کنند. .18
خداوند از جایگاه ملکوتی خود نگریسته و از آسمان بر زمین نظر افگنده است. .19
تا نالۀ اسیران را بشنود و آنانی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشد. .20
بنابراین نام خداوند در سهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را ستایش خواهند کرد، .21
هنگامیکه اقوام و ملتهای جهان یکجا جمع شوند تا خداوند را عبادت نمایند. .22
توانائی مرا در نصف راه از من گرفت و روزهای مرا کوتاه گردانید. .23
آنگاه گفتم که ای خدای من، نگذار که در جوانی بمیرم. ای که جاویدان و ابدی هستی. .24
از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان ها عمل دستهای تو است. .25
آن ها فانی می شوند، لیکن تو باقی هستی و همگی آن ها همچون لباس، کهنه و فرسوده می شوند. تو آن ها را مثل ردا تبدیل می کنی و مبدل خواهند شد. .26
لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. .27
فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. .28
←  Psalms 102/150   →