←  Job (9/42)  →
1. Əyyub belə cavab verdi:
2. «Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3. Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4. Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5. Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6. Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7. Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8. Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9. Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10. Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11. Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12. Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13. Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14. Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15. Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16. Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17. Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18. Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19. İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20. Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21. Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22. Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23. Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24. Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25. Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26. Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27. Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28. Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29. Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30. Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31. Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32. O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33. Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34. Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35. O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
←  Job (9/42)  →