←  Proverbs (10/31)  →

---

1.

Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

2.

Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

3.

Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

4.

Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

5.

Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

6.

Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

7.

Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

8.

Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

9.

Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t'u zbuluar.

10.

Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

11.

Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

12.

Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

13.

Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

14.

Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

15.

Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

16.

Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

17.

Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

18.

Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

19.

Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

20.

Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

21.

Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

22.

Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

23.

Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

24.

Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

25.

Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

26.

Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

27.

Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

28.

Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

29.

Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

30.

I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

31.

Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

32.

Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

---

←  Proverbs (10/31)  →