←  Psalms (74/150)  →

---

1.

'n Onderwysing van Asaf. o God, waarom het U vir altyd verstoot? Waarom rook u toorn teen die skape van u weide?

2.

Dink aan u vergadering wat U in die voortyd verwerf het, wat U verlos het om die stam van u erfdeel te wees, aan die berg Sion waar U op gewoon het.

3.

Hef u voete op na die ewige puinhope: alles het die vyand in die heiligdom verniel.

4.

U teëstanders het binne-in u vergaderplek gebrul; hulle het hul tekens as tekens gestel.

5.

Dit lyk soos wanneer iemand byle omhoog hef in 'n digte plek bome.

6.

En nou- die houtsnywerk daarvan het hulle alles met byl en hamers stukkend geslaan.

7.

Hulle het u heiligdom aan die brand gesteek; tot die grond toe het hulle die woonplek van u Naam ontheilig.

8.

Hulle het in hul hart gesê: Laat ons hulle almal saam onderdruk! Hulle het al die vergaderplekke van God in die land verbrand.

9.

Ons sien nie ons tekens nie; daar is geen profeet meer nie, en by ons is daar niemand wat weet hoe lank nie.

10.

Hoe lank, o God, sal die teëstander smaad aandoen, sal die vyand u Naam vir altyd verag?

11.

Waarom trek U u hand, ja, u regterhand, terug? Trek dit uit u boesem! Vernietig!

12.

Nogtans is God my Koning van die voortyd af, wat verlossinge werk op die aarde.

13.

U het deur u sterkte die see geklief; U het die koppe van die seemonsters op die waters verbreek.

14.

U het die koppe van die Leviátan verbrysel; U het hom gegee as voedsel vir 'n volk- vir woestyndiere.

15.

U het fontein en stroom oopgeslaan; U het standhoudende riviere laat opdroog.

16.

Aan U behoort die dag, aan U behoort ook die nag; U het hemelligte en son vasgestel.

17.

U het al die grense van die aarde bepaal; somer en winter, U het hulle geformeer.

18.

Dink hieraan: Die vyand het die HERE gesmaad, en 'n dwase volk het u Naam verag.

19.

Gee aan die wilde diere die siel van u tortelduif nie oor nie; vergeet nie vir altyd die lewe van u ellendiges nie.

20.

Aanskou die verbond, want die donker plekke van die land is vol wonings van geweld.

21.

Laat die verdrukte nie beskaamd terugkom nie; laat die ellendige en behoeftige u Naam prys.

22.

Staan op, o God, verdedig u saak; dink aan die smaad wat U die hele dag aangedoen word deur 'n dwaas.

23.

Vergeet nie die geroep van u teëstanders nie- die rumoer van u opstandige vyande, wat altyddeur opgaan!

---

←  Psalms (74/150)  →