| ← Psalms (91/150) → |
| 1. | Yüceler Yücesinin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yetenin gölgesinde barınır. |
| 2. | ‹‹O benim sığınağım, kalemdir›› derim RAB için, ‹‹Tanrımdır, Ona güvenirim.›› |
| 3. | Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır. |
| 4. | Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. Onun sadakati senin kalkanın, siperin olur. |
| 5. | Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından. |
| 7. | Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz. |
| 8. | Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin. |
| 9. | Sen RABbi kendine sığınak, Yüceler Yücesini konut edindiğin için, |
| 10. | Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak. |
| 11. | Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye. |
| 12. | Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye. |
| 13. | Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin. |
| 14. | ‹‹Beni sevdiği için Onu kurtaracağım›› diyor RAB, ‹‹Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım. |
| 15. | Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu. |
| 16. | Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.›› |
| ← Psalms (91/150) → |