| ← Psalms (88/150) → | 
| 1. | Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum. | 
| 2. | Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma. | 
| 3. | Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı. | 
| 4. | Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim; | 
| 5. | Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim. | 
| 6. | Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın. | 
| 7. | Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. |iSela | 
| 8. | Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum. | 
| 9. | Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum. | 
| 10. | Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? |iSela | 
| 11. | Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu? | 
| 12. | Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi? | 
| 13. | Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor. | 
| 14. | Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun? | 
| 15. | Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim. | 
| 16. | Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi. | 
| 17. | Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar. | 
| 18. | Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı. | 
| ← Psalms (88/150) → |