← Psalms (88/150) → |
1. | Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum. |
2. | Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma. |
3. | Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı. |
4. | Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim; |
5. | Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim. |
6. | Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın. |
7. | Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. |iSela |
8. | Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum. |
9. | Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum. |
10. | Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? |iSela |
11. | Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu? |
12. | Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi? |
13. | Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor. |
14. | Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun? |
15. | Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim. |
16. | Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi. |
17. | Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar. |
18. | Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı. |
← Psalms (88/150) → |