| ← Psalms (84/150) → |
| 1. | Ey Her Şeye Egemen RAB, Ne kadar severim konutunu! |
| 2. | Canım senin avlularını özlüyor, İçim çekiyor, Yüreğim, bütün varlığım Sana, yaşayan Tanrıya sevinçle haykırıyor. |
| 3. | Kuşlar bile bir yuva, Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu Senin sunaklarının yanında, Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım! |
| 4. | Ne mutlu senin evinde oturanlara, Seni sürekli överler! |iSela |
| 5. | Ne mutlu gücünü senden alan insana! Aklı hep Siyonu ziyaret etmekte. |
| 6. | Baka Vadisinden geçerken, Pınar başına çevirirler orayı, İlk yağmurlar orayı berekete boğar. |
| 7. | Gittikçe güçlenir, Siyonda Tanrının huzuruna çıkarlar. |
| 8. | Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle, Kulak ver, ey Yakupun Tanrısı! |iSela |
| 9. | Ey Tanrı, kalkanımıza bak, Meshettiğin krala lütfet! |
| 10. | Senin avlularında bir gün, Başka yerdeki bin günden iyidir; Kötülerin çadırında yaşamaktansa, Tanrımın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim. |
| 11. | Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır. Lütuf ve yücelik sağlar; Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez. |
| 12. | Ey Her Şeye Egemen RAB, Ne mutlu sana güvenen insana! |
| ← Psalms (84/150) → |