←  Psalms (69/150)  →
1. Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
2. Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
3. Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrımı beklemekten.
4. Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5. Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
6. Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrailin Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
7. Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
8. Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
9. Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
10. Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
11. Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
12. Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
13. Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
14. Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
15. Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16. Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17. Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
18. Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
19. Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20. Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
21. Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
22. Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
23. Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
24. Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25. Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
26. Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27. Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
28. Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29. Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30. Tanrının adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla Onu yücelteceğim.
31. RABbi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
32. Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrıya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33. Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
34. Ona övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35. Çünkü Tanrı Siyonu kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36. Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
←  Psalms (69/150)  →