| ← Psalms (47/150) → |
| 1. | Ey bütün uluslar, el çırpın! Sevinç çığlıkları atın Tanrının onuruna! |
| 2. | Ne müthiştir yüce RAB, Bütün dünyanın ulu Kralı. |
| 3. | Halkları altımıza, Ulusları ayaklarımızın dibine serer. |
| 4. | Sevdiği Yakupun gururu olan mirasımızı O seçti bizim için. |iSela |
| 5. | RAB Tanrı sevinç çığlıkları, Boru sesleri arasında yükseldi. |
| 6. | Ezgiler sunun Tanrıya, ezgiler; Ezgiler sunun Kralımıza, ezgiler! |
| 7. | Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır, Maskil sunun! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik şiir›› anlamına gelebilir. |
| 8. | Tanrı kutsal tahtına oturmuş, Krallık eder uluslara. |
| 9. | Ulusların önderleri İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş; Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları. O çok yücedir. |
| ← Psalms (47/150) → |