| ← Psalms (41/150) → |
| 1. | Ne mutlu yoksulu düşünene! RAB kurtarır onu kötü günde. |
| 2. | Korur RAB, yaşatır onu, Ülkede mutlu kılar, Terk etmez düşmanlarının eline. |
| 3. | Destek olur RAB ona Yatağa düşünce; Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu. |
| 4. | ‹‹Acı bana, ya RAB!›› dedim, ‹‹Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!›› |
| 5. | Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan: ‹‹Ne zaman ölecek adı batası?›› diyorlar. |
| 6. | Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor, Fesat topluyor içinde, Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor. |
| 7. | Benden nefret edenlerin hepsi Fısıldaşıyor aralarında bana karşı, Zararımı düşünüyorlar, |
| 8. | ‹‹Başına öyle kötü bir şey geldi ki›› diyorlar, ‹‹Yatağından kalkamaz artık.›› |
| 9. | Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile İhanet etti bana. |
| 10. | Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni. Bunların hakkından geleyim. |
| 11. | Düşmanım zafer çığlığı atmazsa, O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını. |
| 12. | Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur, Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın. |
| 13. | Öncesizlikten sonsuza dek, Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be! Amin! Amin! |
| ← Psalms (41/150) → |