| ← Psalms (40/150) → |
| 1. | RABbi sabırla bekledim; Bana yönelip yakarışımı duydu. |
| 2. | Ölüm çukurundan, Balçıktan çıkardı beni, Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu, Kaymayayım diye. |
| 3. | Ağzıma yeni bir ezgi, Tanrımıza bir övgü ilahisi koydu. Çokları görüp korkacak Ve RABbe güvenecekler. |
| 4. | Ne mutlu RABbe güvenen insana, Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana. |
| 5. | Ya RAB, Tanrım, Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için; Sana eş koşulmaz! Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını, Saymakla bitmez. |
| 6. | Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın, Ama kulaklarımı açtın. Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin. |
| 7. | O zaman şöyle dedim: ‹‹İşte geldim; Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır. Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben, Yasan yüreğimin derinliğindedir.›› |
| 9. | Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini, Sözümü esirgemem, Ya RAB, bildiğin gibi! |
| 10. | Zaferini içimde gizlemem, Bağlılığını ve kurtarışını duyururum, Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan. |
| 11. | Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden! Sevgin, sadakatin hep korusun beni! |
| 12. | Sayısız belalar çevremi sardı, Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum; Başımdaki saçlardan daha çoklar, Çaresiz kaldım. |
| 13. | Ne olur, ya RAB, kurtar beni! Yardımıma koş, ya RAB! |
| 14. | Utansın canımı almaya çalışanlar, Yüzleri kızarsın! Geri dönsün zararımı isteyenler, Rezil olsunlar! |
| 15. | Bana, ‹‹Oh! Oh!›› çekenler Dehşete düşsün utançlarından! |
| 16. | Sende neşe ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! ‹‹RAB yücedir!›› desin hep Senin kurtarışını özleyenler! |
| 17. | Bense mazlum ve yoksulum, Düşün beni, ya Rab. Yardımcım ve kurtarıcım sensin, Geç kalma, ey Tanrım! |
| ← Psalms (40/150) → |