| ← Psalms (32/150) → |
| 1. | Ne mutlu isyanı bağışlanan, Günahı örtülen insana! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik şiir›› anlamına gelebilir. |
| 2. | Suçu RAB tarafından sayılmayan, Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu! |
| 3. | Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten. |
| 4. | Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. |iSela |
| 5. | Günahımı açıkladım sana, Suçumu gizlemedim. ‹‹RABbe isyanımı itiraf edeceğim›› deyince, Günahımı, suçumu bağışladın. |iSela |
| 6. | Bu nedenle her sadık kulun Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin. Engin sular taşsa bile ona erişemez. |
| 7. | Sığınağım sensin, Beni sıkıntıdan korur, Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. |iSela |
| 8. | Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim, Öğüt vereceğim sana, Gözüm sendedir. |
| 9. | At ya da katır gibi anlayışsız olmayın; Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir, Yoksa sana yaklaşmazlar. |
| 10. | Kötülerin acısı çoktur, Ama RABbe güvenenleri Onun sevgisi kuşatır. |
| 11. | Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun; Ey yüreği temiz olanlar, Hepiniz sevinç çığlıkları atın! |
| ← Psalms (32/150) → |