←  Psalms (31/150)  →
1. Ya RAB, sana sığınıyorum. Utandırma beni hiçbir zaman! Adaletinle kurtar beni!
2. Kulak ver bana, Çabuk yetiş, kurtar beni; Bir kaya ol bana sığınmam için, Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
3. Madem kayam ve kalem sensin, Öncülük et, yol göster bana Kendi adın uğruna.
4. Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, Çünkü sığınağım sensin.
5. Ruhumu ellerine bırakıyorum, Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.
6. Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, RABbe güvenirim ben.
7. Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, Çünkü düşkün halimi görüyor, Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
8. Beni düşman eline düşürmedin, Bastığım yerleri genişlettin.
9. Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10. Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
11. Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
12. Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.
13. Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, Her yer dehşet içinde, Bana karşı anlaştılar, Canımı almak için düzen kurdular.
14. Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, ‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.
15. Hayatım senin elinde, Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, Ardıma düşenlerden.
16. Yüzün kulunu aydınlatsın, Sevgi göster, kurtar beni!
17. Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
18. Sussun o yalancı dudaklar; Doğru insana karşı Gururla, tepeden bakarak, Küçümseyerek konuşan dudaklar.
19. İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, Onu senden korkanlar için saklarsın, Herkesin gözü önünde, Sana sığınanlara iyi davranırsın.
20. İnsanların düzenlerine karşı, Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; Saldırgan dillere karşı Onları çardağında gizlersin.
21. RABbe övgüler olsun, Kuşatılmış bir kentte Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
22. Telaş içinde demiştim ki, ‹‹Huzurundan atıldım!›› Ama yardıma çağırınca seni, Yalvarışımı işittin.
23. RABbi sevin, ey Onun sadık kulları! RAB kendisine bağlı olanları korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
24. Ey RAB'be umut bağlayanlar, Güçlü ve yürekli olun!
←  Psalms (31/150)  →