| ← Psalms (137/150) → |
| 1. | Babil ırmakları kıyısında oturup Siyonu andıkça ağladık; |
| 2. | Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık. |
| 3. | Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, ‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı. |
| 4. | Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini El toprağında? |
| 5. | Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun. |
| 6. | Seni anmaz, Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın! |
| 7. | Yeruşalimin düştüğü gün, ‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!›› Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB. |
| 8. | Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu! |
| 9. | Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana! |
| ← Psalms (137/150) → |