| ← Psalms (12/150) → |
| 1. | Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu. |
| 2. | Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor. |
| 3. | Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri. |
| 4. | Onlar ki, ‹‹Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?›› derler. |
| 5. | ‹‹Şimdi kalkacağım›› diyor RAB, ‹‹Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.›› |
| 6. | RABbin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer. |
| 7. | Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut! |
| 8. | İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu. |
| ← Psalms (12/150) → |