← Psalms (119/150) → |
1. | Ne mutlu yolları temiz olanlara, RABbin yasasına göre yaşayanlara! 119. Mezmur akrostiş biçimde yazılmış bir şiirdir. |
2. | Ne mutlu Onun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle Ona yönelenlere! |
3. | Hiç haksızlık etmezler, Onun yolunda yürürler. |
4. | Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun. |
5. | Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta! |
6. | Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe. |
7. | Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe. |
8. | Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman! |
9. | Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla. |
10. | Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama! |
11. | Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için. |
12. | Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret. |
13. | Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum. |
14. | Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler. |
15. | Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken. |
16. | Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım. |
17. | Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım. |
18. | Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim. |
19. | Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme! |
20. | İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten. |
21. | Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın. |
22. | Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum. |
23. | Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim. |
24. | Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler. |
25. | Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana. |
26. | Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana! |
27. | Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim. |
28. | İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni! |
29. | Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana. |
30. | Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm. |
31. | Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni! |
32. | İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım. |
33. | Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim. |
34. | Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim. |
35. | Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım. |
36. | Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt. |
37. | Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat. |
38. | Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir. |
39. | Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir. |
40. | Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat! |
41. | Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni! |
42. | O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim. |
43. | Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım. |
44. | Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım. |
45. | Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben. |
46. | Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım. |
47. | Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum. |
48. | Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını. |
49. | Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana. |
50. | Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir. |
51. | Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım. |
52. | Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB. |
53. | Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden. |
54. | Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada. |
55. | Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım. |
56. | Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak. |
57. | Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim. |
58. | Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca. |
59. | Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım. |
60. | Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım. |
61. | Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım. |
62. | Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim. |
63. | Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların. |
64. | Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana! |
65. | Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun. |
66. | Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına. |
67. | Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum. |
68. | Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret. |
69. | Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım. |
70. | Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan. |
71. | İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum. |
72. | Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir. |
73. | Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim. |
74. | Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım. |
75. | Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın. |
76. | Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun. |
77. | Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum. |
78. | Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum. |
79. | Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler. |
80. | Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım. |
81. | İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben. |
82. | Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, ‹‹Ne zaman avutacaksın beni?›› diye soruyorum. |
83. | Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını. |
84. | Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri? |
85. | Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar. |
86. | Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana! |
87. | Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım. |
88. | Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri. |
89. | Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor. |
90. | Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor. |
91. | Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor. |
92. | Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum. |
93. | Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin. |
94. | Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim. |
95. | Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum. |
96. | Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz. |
97. | Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde. |
98. | Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar. |
99. | Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum. |
100. | Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum. |
101. | Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için. |
102. | Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin. |
103. | Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma! |
104. | Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan. |
105. | Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır. |
106. | Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım. |
107. | Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca. |
108. | Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret. |
109. | Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı. |
110. | Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından. |
111. | Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar. |
112. | Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya. |
113. | Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim. |
114. | Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım. |
115. | Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrımın buyruklarını yerine getireyim. |
116. | Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma! |
117. | Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım. |
118. | Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur. |
119. | Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini. |
120. | Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden. |
121. | Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni! |
122. | Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar. |
123. | Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten. |
124. | Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret. |
125. | Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim. |
126. | Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar. |
127. | Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum; |
128. | Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum. |
129. | Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum. |
130. | Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir. |
131. | Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum. |
132. | Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi. |
133. | Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın. |
134. | Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim. |
135. | Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana. |
136. | Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana. |
137. | Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur. |
138. | Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir. |
139. | Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini. |
140. | Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever. |
141. | Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum. |
142. | Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir. |
143. | Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir. |
144. | Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım. |
145. | Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım. |
146. | Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım. |
147. | Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım. |
148. | Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme. |
149. | Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana! |
150. | Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar. |
151. | Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir. |
152. | Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini. |
153. | Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım. |
154. | Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı. |
155. | Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar. |
156. | Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı. |
157. | Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden. |
158. | Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne. |
159. | Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı. |
160. | Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir. |
161. | Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer. |
162. | Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum. |
163. | Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim. |
164. | Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim. |
165. | Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları. |
166. | Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm. |
167. | Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim. |
168. | Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen. |
169. | Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana! |
170. | Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni! |
171. | Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun. |
172. | Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur. |
173. | Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben. |
174. | Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır. |
175. | Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun. |
176. | Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben. |
← Psalms (119/150) → |