| ← Psalms (116/150) → |
| 1. | RABbi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar. |
| 2. | Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim. |
| 3. | Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. |
| 4. | O zaman RABbi adıyla çağırdım, ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim. |
| 5. | RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız. |
| 6. | RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı. |
| 7. | Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti. |
| 8. | Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın. |
| 9. | Yaşayanların diyarında, RABbin huzurunda yürüyeceğim. |
| 10. | İman ettim, ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13). |
| 11. | Şaşkınlık içinde, ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim. |
| 12. | Ne karşılık verebilirim RABbe, Bana yaptığı onca iyilik için? |
| 13. | Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RABbi adıyla çağıracağım. |
| 14. | Bütün halkının önünde, RABbe adadıklarımı yerine getireceğim. |
| 15. | RABbin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü. |
| 16. | Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı. |
| 17. | Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım. |
| 18. | RABbe adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde, |
| 19. | RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun! |
| ← Psalms (116/150) → |