← Psalms (109/150) → |
1. | Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma! |
2. | Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni. |
3. | Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar. |
4. | Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim. |
5. | İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler. |
6. | Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun! |
7. | Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın! |
8. | Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin! |
9. | Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın! |
10. | Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın! |
11. | Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın! |
12. | Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın! |
13. | Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin! |
14. | Atalarının suçları RABbin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin! |
15. | Günahları hep RABbin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden! |
16. | Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana. |
17. | Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak! |
18. | Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet! |
19. | Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın! düşmanlarının konuşmasıdır. |
20. | Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin! |
21. | Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna! |
22. | Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde. |
23. | Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum. |
24. | Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm. |
25. | Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar! |
26. | Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna! |
27. | Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB! |
28. | Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim. |
29. | Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler! |
30. | RABbe çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında Ona övgüler dizeceğim; |
31. | Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için. |
← Psalms (109/150) → |