← Proverbs (27/31) → |
1. | Yarınla övünme, Çünkü ne getireceğini bilemezsin. |
2. | Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün, Kendi dudakların değil, yabancı övsün. |
3. | Taş ağırdır, kum bir yüktür, Ama ahmağın kışkırtması ikisinden de ağırdır. |
4. | Öfke zalim, hiddet azgındır, Ama kıskançlığa kim dayanabilir? |
5. | Açık bir azar, Gizli tutulan sevgiden iyidir. |
6. | Düşmanın öpücükleri aldatıcıdır, Ama dostun seni iyiliğin için yaralar. |
7. | Tok insanın canı balı bile çekmez, Aç kişiye en acı şey tatlı gelir. |
8. | Yuvasından uzak kalan kuş nasılsa, Yurdundan uzak kalan insan da öyledir. |
9. | Güzel koku ve buhur canı ferahlatır, Dostun verdiği öğüt insana tatlı gelir. |
10. | Kendi dostunu da babanın dostunu da bırakma Ve felakete uğradığın gün kardeşinin evine gitme; Yakın komşun uzaktaki kardeşten yeğdir. |
11. | Oğlum, bilgece davran ki yüreğim sevinsin, Beni ayıplayana yanıt vereyim. |
12. | İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır, Bönse öne atılır ve zarar görür. |
13. | Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al; Bir yabancı için yapıyorsa bunu, Giysisini rehin tut. |
14. | Sabah sabah komşuya verilen gürültülü bir selam Küfür sayılır. |
15. | Kavgacı kadının dırdırı Yağmurlu günde damlaların dinmeyen sesi gibidir. |
16. | Böyle bir kadını dizginlemeye kalkmak, Rüzgarı ya da yağı avuçta tutmaya çalışmak gibidir. |
17. | Demir demiri biler, İnsan da insanı... |
18. | İncir ağacını budayan meyvesini yer, Efendisine hizmet eden onurlandırılır. |
19. | Su görüntümüzü nasıl yansıtıyorsa, Yürek de insanın içini yansıtır. |
20. | Ölüm ve yıkım diyarı insana doymaz, İnsanın gözü de hiç doymaz. |
21. | Altın ocakta, gümüş potada sınanır, İnsansa aldığı övgüyle sınanır. |
22. | Ahmağı buğdayla birlikte dibekte tokmakla dövsen bile, Ahmaklığından kurtulmaz. |
23. | Davarına iyi bak, Sığırlarına dikkat et. |
24. | Çünkü zenginlik kalıcı değildir Ve taç kuşaktan kuşağa geçmez. |
25. | Çayır biçilince, yeni çimen çıkınca, Dağlardaki otlar toplanınca, |
26. | Kuzular seni giydirir, Tekeler tarlanın bedeli olur. |
27. | Keçilerin sütü yalnız seni değil, Ev halkını, hizmetçilerini de doyurmaya yeter. |
← Proverbs (27/31) → |