| ← Proverbs (19/31) → |
| 1. | Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir. |
| 2. | Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür. |
| 3. | İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RABbe öfkelenir. |
| 4. | Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır. |
| 5. | Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz. |
| 6. | Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister. |
| 7. | Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar. |
| 8. | Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur. |
| 9. | Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur. |
| 10. | Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir. |
| 11. | Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır. |
| 12. | Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir. |
| 13. | Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir. |
| 14. | Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RABbin armağanıdır. |
| 15. | Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır. |
| 16. | Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür. |
| 17. | Yoksula acıyan kişi RABbe ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir. |
| 18. | Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma. |
| 19. | Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir. |
| 20. | Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın. |
| 21. | İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RABbin amacıdır. |
| 22. | İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir. |
| 23. | RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur. |
| 24. | Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez. |
| 25. | Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar. |
| 26. | Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır. |
| 27. | Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın. |
| 28. | Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir. |
| 29. | Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır. |
| ← Proverbs (19/31) → |