← Proverbs (10/31) → |
1. | Süleymanın özdeyişleri: Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuk annesini üzer. |
2. | Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, Ama doğruluk ölümden kurtarır. |
3. | RAB doğru kişiyi aç komaz, Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır. |
4. | Tembel eller insanı yoksullaştırır, Çalışkan el zengin eder. |
5. | Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır. |
6. | Bereket doğru kişinin başına yağar, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler. |
7. | Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır. |
8. | Bilge kişi buyrukları kabul eder, Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar. |
9. | Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır. |
10. | Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar. (bkz.10:8), Septuaginta ‹‹Cesaretle azarlayan esenlik sağlar››. |
11. | Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler. |
12. | Nefret çekişmeyi azdırır, Sevgi her suçu bağışlar. |
13. | Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer. |
14. | Bilge kişi bilgi biriktirir, Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır. |
15. | Zenginin serveti onun kalesidir, Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür. |
16. | Doğru kişinin ücreti yaşamdır, Kötünün geliriyse kendisine cezadır. |
17. | Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır. |
18. | Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. İftira yayan akılsızdır. |
19. | Çok konuşanın günahı eksik olmaz, Sağduyulu kişiyse dilini tutar. |
20. | Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, Kötünün niyetleriyse değersizdir. |
21. | Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür. |
22. | RABbin bereketidir kişiyi zengin eden, RAB buna dert katmaz. |
23. | Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir. |
24. | Kötü kişinin korktuğu başına gelir, Doğru kişiyse dileğine erişir. |
25. | Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır. |
26. | Dişler için sirke, Gözler için duman neyse, Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir. |
27. | RAB korkusu ömrü uzatır, Kötülerin yıllarıysa kısadır. |
28. | Doğrunun umudu onu sevindirir, Kötünün beklentileriyse boşa çıkar. |
29. | RABbin yolu dürüst için sığınak, Fesatçı içinse yıkımdır. |
30. | Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, Ama kötüler ülkede kalamaz. |
31. | Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, Sapık dilse kesilir. |
32. | Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar. |
← Proverbs (10/31) → |