← Job (6/42) → |
1. | Eyüp şöyle yanıtladı: |
2. | ‹‹Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi! |
3. | Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum. |
4. | Çünkü Her Şeye Gücü Yetenin okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrının dehşetleri karşıma dizildi. |
5. | Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü? |
6. | Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu? |
7. | Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar. |
8. | ‹‹Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse! |
9. | Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse! |
10. | Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olanın sözlerini yadsımadım. |
11. | Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim? |
12. | Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı? |
13. | Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur? |
14. | ‹‹Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yetenden korkmaktan vaz geçse bile. |
15. | Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır, |
16. | Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen, |
17. | Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni. |
18. | O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Temanın kervanları su arar, Sabadan gelen yolcular umutla bakar. |
20. | Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar. |
21. | Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz. |
22. | ‹Benim için bir şey verin› Ya da, ‹Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın› dedim mi? |
24. | ‹‹Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin. |
25. | Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor? |
26. | Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz? |
27. | Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz. |
28. | ‹‹Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya. |
29. | Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım. |
30. | Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu? |
← Job (6/42) → |