| ← Job (39/42) → |
| 1. | ‹‹Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun? |
| 2. | Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun? |
| 3. | Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından. |
| 4. | Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler. |
| 5. | ‹‹Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü? |
| 6. | Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim. |
| 7. | Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz. |
| 8. | Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar. |
| 9. | ‹‹Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi? |
| 10. | Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi? |
| 11. | Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin? |
| 12. | Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin? |
| 13. | ‹‹Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz. |
| 14. | Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır, |
| 15. | Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez. |
| 16. | Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez. |
| 17. | Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir. |
| 18. | Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler. |
| 19. | ‹‹Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin? |
| 20. | Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran? |
| 21. | Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür. |
| 22. | Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz. |
| 23. | Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın. |
| 24. | Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde. |
| 25. | Boru çaldıkça, ‹Hi!› diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar. |
| 26. | ‹‹Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor? |
| 27. | Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor? |
| 28. | Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi. |
| 29. | Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor. |
| 30. | Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.›› |
| ← Job (39/42) → |