← Job (30/42) → |
1. | ‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim. |
2. | Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı? |
3. | Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı. |
4. | Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı. |
5. | Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu. |
6. | Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı. |
7. | Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı. |
8. | Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı. |
9. | ‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni. |
10. | Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar. |
11. | Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana. |
12. | Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar. |
13. | Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar. |
14. | Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar. |
15. | Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti. |
16. | ‹‹Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi. |
17. | Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor. |
18. | Tanrının şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor. |
19. | Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm. |
20. | ‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun. |
21. | Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun. |
22. | Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun. |
23. | Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin. |
24. | ‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde. |
25. | Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim? |
26. | Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi. |
27. | İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var. |
28. | Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum. |
29. | Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum. |
30. | Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor. |
31. | Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü. |
← Job (30/42) → |