← Job (12/42) → |
1. | Eyüp şöyle yanıtladı: |
2. | ‹‹Kendinizi birşey sandığınız belli, Ama bilgelik de sizinle birlikte ölecek! |
3. | Sizin kadar benim de aklım var, Sizden aşağı kalmam. Kim bilmez bunları? |
4. | ‹‹Gülünç oldum dostlarıma, Ben ki, Tanrıya yakarırdım, yanıtlardı beni. Doğru ve kusursuz adam gülünç oldu. |
5. | Kaygısızlar felaketi küçümser, Ayağı kayanı umursamaz. |
6. | Soyguncuların çadırlarında rahatlık var, Tanrıyı gazaba getirenler güvenlik içinde, Tanrıya değil, kendi bileklerine güveniyorlar. |
7. | ‹‹Ama şimdi sor hayvanlara, sana öğretsinler, Gökte uçan kuşlara sor, sana anlatsınlar, |
8. | Toprağa söyle, sana öğretsin, Denizdeki balıklara sor, sana bilgi versinler. |
9. | Hangisi bilmez Bunu RABbin yaptığını? |
10. | Her yaratığın canı, Bütün insanlığın soluğu Onun elindedir. |
11. | Damağın yemeği tattığı gibi Kulak da sözleri denemez mi? |
12. | Bilgelik yaşlılarda, Akıl uzun yaşamdadır. |
13. | ‹‹Bilgelik ve güç Tanrıya özgüdür, Ondadır öğüt ve akıl. |
14. | Onun yıktığı onarılamaz, Onun hapsettiği kişi özgür olamaz. |
15. | Suları tutarsa, kuraklık olur, Salıverirse dünyayı sel götürür. |
16. | Güç ve zafer Ona aittir, Aldanan da aldatan da Onundur. |
17. | Danışmanları çaresiz kılar, Yargıçları çıldırtır. |
18. | Kralların bağladığı bağı çözer, Bellerine kuşak bağlar. |
19. | Kâhinleri çaresiz kılar, Koltuklarında yıllananları devirir. |
20. | Güvenilir danışmanları susturur, Yaşlıların aklını alır. |
21. | Rezalet saçar soylular üzerine, Güçlülerin kuşağını gevşetir. |
22. | Karanlıkların derin sırlarını açar, Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır. |
23. | Ulusları büyütür, ulusları yok eder, Ulusları genişletir, ulusları sürgün eder. |
24. | Dünya önderlerinin aklını başından alır, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırır onları. |
25. | Karanlıkta el yordamıyla yürür, ışık yüzü görmezler; Sarhoş gibi dolaştırır onları. |
← Job (12/42) → |