←  Job (11/42)  →

---

1.

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

2.

‹‹Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

3.

Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

4.

Tanrıya, ‹İnancım arıdır› diyorsun, ‹Senin gözünde temizim.›

5.

Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

6.

Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

7.

‹‹Tanrının derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yetenin sınırlarına ulaşabilir misin?

8.

Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

9.

Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

10.

‹‹Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim Ona engel olabilir?

11.

Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

12.

Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

13.

‹‹Ona yüreğini adar, Ellerini açarsan,

14.

İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

15.

Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

16.

Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

17.

Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

18.

Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

19.

Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

20.

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.››

---

←  Job (11/42)  →