←  Isaiah (22/66)  →
1. Görüm Vadisiyle ilgili bildiri: Gürültü patırtı içinde eğlenen kent halkı, Ne oldu size, neden hepiniz damlara çıktınız? Ölenleriniz ne kılıçtan geçirildi, Ne de savaşta öldü.
3. Önderleriniz hep birlikte kaçtılar, Yaylarını kullanmadan tutsak alındılar. Uzağa kaçtığınız halde ele geçenlerin hepsi tutsak edildi.
4. Bunun için dedim ki, ‹‹Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım. Halkımın uğradığı yıkımdan ötürü Beni avutmaya kalkmayın.››
5. Çünkü Rabbin, Her Şeye Egemen RABbin Görüm Vadisinde kargaşa, bozgun Ve dehşet saçacağı gün, Duvarların yıkılacağı, Dağlara feryat edileceği gün geliyor.
6. Elamlılar ok kılıflarını sırtlanıp savaş arabalarıyla, Atlılarıyla geldiler. Kîr halkı kalkanlarını açtı.
7. Verimli vadileriniz savaş arabalarıyla doldu, Atlılar kent kapılarının karşısına dizildi.
8. RABbin Yahudayı savunmasız bıraktığı gün Orman Sarayındaki silahlara güvendiniz.
9. Davut Kentinin duvarlarında Çok sayıda gedik olduğunu gördünüz, Aşağı Havuzda su depoladınız,
10. Yeruşalimdeki evleri saydınız, Surları onarmak için evleri yıktınız.
11. Eski Havuzun suları için İki surun arasında bir depo yaptınız. Ama bunu çok önceden tasarlayıp Gerçekleştirmiş olan Tanrıya güvenmediniz, Onu umursamadınız.
12. Rab, Her Şeye Egemen RAB O gün sizi ağlayıp yas tutmaya, Saçlarınızı kesip çul kuşanmaya çağırdı.
13. Oysa siz keyif çatıp eğlendiniz, ‹‹Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz›› diyerek Sığır, koyun kestiniz, Et yiyip şarap içtiniz.
14. Her Şeye Egemen RAB bana, ‹‹Siz ölene dek bu suçunuz bağışlanmayacak›› diye seslendi. Rab, Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.
15. Rab, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹Haydi, o kâhyaya, Sarayın sorumlusu Şevnaya git ve de ki,
16. ‹Burada ne işin var? Kimin var ki, kendine burada mezar kazdın, Yüksekte kendine mezar, kayada konut oydun?
17. Ey güçlü kişi, RAB seni tuttuğu gibi şiddetle savuracak.
18. Top gibi evirip çevirip Geniş bir ülkeye fırlatacak. Orada öleceksin, Gurur duyduğun arabaların orada kalacak. Efendinin evi için utanç nedenisin!
19. Seni görevden alacak, Makamından alaşağı edeceğim.
20. ‹‹ ‹O gün Hilkiya oğlu kulum Elyakimi çağırıp
21. Senin cüppeni ona giydireceğim. Senin kuşağınla onu güçlendirip Yetkini ona vereceğim. Yeruşalimde yaşayanlara Ve Yahuda halkına o babalık yapacak.
22. Davutun evinin anahtarını ona teslim edeceğim. Açtığını kimse kapayamayacak, Kapadığını kimse açamayacak.
23. Onu sağlam yere çakılmış çadır kazığı yapacağım, Ailesi için onur kürsüsü olacak.
24. Ailenin ağırlığı -soyundan türeyen herkes- Taslardan kâselere kadar her küçük kap ona asılacak.› ››
25. Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹O gün sağlam yere çakılmış kazık yerinden çıkacak, kırılıp düşecek, ona asılan yük de yok olacak.›› Çünkü RAB böyle diyor.
←  Isaiah (22/66)  →