← Hosea (12/14) → |
1. | Efrayim rüzgarı güdüyor, Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün; Yalanı, zorbalığı artıyor. Asurla antlaşma yapıyor, Mısıra zeytinyağı gönderiyor. |
2. | RABbin davası var Yahudayla, Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak, Yaptıklarının karşılığını verecek. |
3. | Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu, Büyüyünce Tanrıyla güreşti. |
4. | Melekle güreşip yendi, Ağladı, kutsanmak istedi. Tanrıyı Beytelde buldu, RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu, O RAB diye anılır. |
6. | Bu yüzden Tanrına dön sen, Sevgiye, adalete sarıl, Sürekli Tanrını bekle. |
7. | Efrayim tüccardır, Hileli terazi kullanır, Aldatmayı sever. |
8. | ‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir, ‹‹Varlığa kavuştum, Çok emek çektim, Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.›› |
9. | ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran Tanrın RAB benim. Bayram günlerindeki gibi, Seni yine çadırlarda oturtacağım. |
10. | Peygamberlere de söyledim, Çok görümler sağladım, Onlar aracılığıyla örnekler verdim.›› |
11. | Kötülük mü var Gilatta? Gerçekten değersiz bir halk! Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar, Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor. |
12. | Yakup Arama kaçtı, İsrail bir karı için kul oldu, Koyun güttü. |
13. | RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı, Yine bir peygamber korudu onları. |
14. | Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi. Rab döktükleri kanın hesabını soracak, Aşağılamalarının karşılığını verecek. |
← Hosea (12/14) → |