← Hosea (11/14) → |
1. | ‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili, Oğlumu Mısırdan çağırdım. |
2. | Peygamberler İsraili çağırdıkça, İsrail uzaklaştı onlardan. Kurban kestiler Baallara, Buhur yaktılar putlara. |
3. | Efrayime yürümeyi ben öğrettim, Kollarıma aldım onları. Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar. |
4. | Onları insancıl iplerle, Sevgi bağlarıyla kendime çektim; Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum, Eğilip yiyeceklerini verdim. |
5. | ‹‹Mısıra dönmeyecekler, Asur kral olacak başlarına, Çünkü bana dönmek istemediler. |
6. | Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde, Kapı sürgülerini yok edecek, Tüketecek onları düzenleri yüzünden. |
7. | Halkım benden uzaklaşmaya kararlı. Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile, Asla yüceltmeyeceğim onları. |
8. | ‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim? Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail? Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım? Seni nasıl Sevoyime çeviririm? Yüreğim değişti içimde, Alevlendi acıma duygularım. |
9. | Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım, Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim. Çünkü ben insan değil, Tanrıyım, Kutsal Olanım aranızda, Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım. |
10. | Aslan gibi kükreyen RABbin ardınca yürüyecekler; O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan. |
11. | Mısırdan kuşlar gibi, Asurdan güvercinler gibi Titreyerek gelecekler. Evlerine oturtacağım onları›› Diyor RAB. |
12. | Efrayim yalanla, İsrail halkı hileyle çevremi sardı. Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz, Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı. |
← Hosea (11/14) → |