← Ecclesiastes (5/12) → |
1. | Tanrının evine gittiğinde davranışına dikkat et. Yaptıkları kötülüğün farkında olmayan akılsızlar gibi kurban sunmak için değil, dinlemek için yaklaş. |
2. | Ağzını çabuk açma, Tanrının önünde hemen konuya girme, Çünkü Tanrı gökte, sen yerdesin, Bu yüzden, az konuş. |
3. | Çok tasa kötü düş, Çok söz akılsızlık doğurur. |
4. | Tanrıya adak adayınca, yerine getirmekte gecikme. Çünkü O akılsızlardan hoşlanmaz. Adağını yerine getir! |
5. | Adamamak, adayıp da yerine getirmemekten iyidir. |
6. | Ağzının seni günaha sürüklemesine izin verme. Ulağın önünde: ‹‹Adağım yanlıştı›› deme. Tanrı niçin senin sözlerine öfkelensin, yaptığın işi yok etsin? |
7. | Çünkü çok düş kurmak hayalciliğe ve laf kalabalığına yol açar; Tanrıya saygı göster. anlamına gelebilir. |
8. | Bir yerde yoksullara baskı yapıldığını, adaletin ve doğruluğun çiğnendiğini görürsen şaşma; çünkü üstü gözeten daha üst biri var, onların da üstleri var. |
9. | Tarlaların sürülmesini isteyen bir kral ülke için her bakımdan yararlıdır. |
10. | Parayı seven paraya doymaz, Zenginliği seven kazancıyla yetinmez. Bu da boştur. |
11. | Mal çoğaldıkça yiyeni de çoğalır. Sahibine ne yararı var, seyretmekten başka? |
12. | Az yesin, çok yesin işçi rahat uyur, Ama zenginin malı zengini uyutmaz. |
13. | Güneşin altında acı bir kötülük gördüm: Sahibinin zararına biriktirilen Ve bir talihsizlikle yok olup giden servet. Böyle bir servet sahibi baba olsa bile, Oğluna bir şey bırakamaz. |
15. | Annesinin rahminden çıplak çıkar insan. Dünyaya nasıl geldiyse öyle gider, Emeğinden hiçbir şey götürmez elinde. |
16. | Dünyaya nasıl geldiyse öyle gider insan. Bu da acı bir kötülüktür. Ne kazancı var yel için zahmet çekmekten? |
17. | Ömrü boyunca büyük üzüntü, hastalık, öfke içinde Karanlıkta yiyor. |
18. | Gördüm ki, iyi ve güzel olan şu: Tanrının insana verdiği birkaç günlük ömür boyunca yemek, içmek, güneşin altında harcadığı emekten zevk almak. Çünkü insanın payına düşen budur. |
19. | Üstelik Tanrı bir insana mal mülk veriyor, onu yemesi, ödülünü alması, yaptığı işten mutluluk duyması için ona güç veriyorsa, bu bir Tanrı armağanıdır. |
20. | Bu yüzden insan, geçen ömrünü pek düşünmez. Çünkü Tanrı onun yüreğini mutlulukla meşgul eder. |
← Ecclesiastes (5/12) → |