← 2Samuel (22/24) → |
1. | RAB, Davutu bütün düşmanlarının ve Saulun elinden kurtardığı gün Davut RABbe şu ezgiyi okudu. |
2. | Şöyle dedi: ‹‹RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır, |
3. | Tanrım, kayamdır, Ona sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın! |
4. | Övgüye değer RABbe seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan. |
5. | Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı, |
6. | Ölüler diyarının bağları sardı, Ölüm tuzakları çıktı karşıma. |
7. | Sıkıntı içinde RABbe yakardım, Tanrıma seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı. |
8. | O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti. |
9. | Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı. |
10. | Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi. |
11. | Bir Keruva binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi. |
12. | Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı. |
13. | Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu. |
14. | RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi. |
15. | Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi. |
16. | RABbin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı. |
17. | RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan. |
18. | Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü. |
19. | Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu. |
20. | Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı. |
21. | RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi. |
22. | Çünkü RABbin yolunda yürüdüm, Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım. |
23. | Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım. |
24. | Onun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım. |
25. | Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi. |
26. | Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın. |
27. | Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın. |
28. | Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın. |
29. | Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın. |
30. | Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım. |
31. | Tanrının yolu kusursuzdur, RABbin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır. |
32. | Var mı RABden başka tanrı? Tanrımızdan başka kaya var mı? |
33. | Sığınağım Tanrıdır, Yolumu doğru kılan Odur. |
34. | Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni. |
35. | Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye. |
36. | Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir. |
37. | Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim. |
38. | Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim. |
39. | Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler. |
40. | Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin. |
41. | Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim. |
42. | Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi. |
43. | Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim. |
44. | Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor. |
45. | Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar. |
46. | Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden. metin ‹‹Silah kuşanarak››. |
47. | RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım! |
48. | Odur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan. |
49. | Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır. |
50. | Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim. |
51. | RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.›› |
← 2Samuel (22/24) → |