←  1Chronicles (16/29)  →
1. Tanrının Antlaşma Sandığını getirip Davutun bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrıya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular.
2. Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RABbin adıyla halkı kutsadı.
3. Ardından erkek, kadın her İsrailliye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.
4. RABbin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrailin Tanrısı RABbi anmak, Ona şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levilileri atadı.
5. Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriyaydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeieldi. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil,
6. Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrının Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.
7. O gün Davut RABbe şükretme işini ilk kez Asafla kardeşlerine verdi.
8. RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
9. Onu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
10. Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RABbe yönelenler!
11. RABbe ve Onun gücüne bakın, Durmadan Onun yüzünü arayın!
12. Ey sizler, kulu İsrailin soyu, Seçtiği Yakupoğulları, Onun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
14. Tanrımız RAB Odur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
15. Onun antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahimle yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.
17. ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
19. O zaman bir avuç insandınız, Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.
20. Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
21. RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
22. ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.
23. Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RABbe! Her gün duyurun kurtarışını!
24. Görkemini uluslara, Harikalarını bütün halklara anlatın!
25. Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer, İlahlardan çok Ondan korkulur.
26. Halkların bütün ilahları bir hiçtir, Oysa gökleri yaratan RABdir.
27. Yücelik, ululuk Onun huzurundadır, Güç ve sevinç Onun konutundadır.
28. Ey bütün halklar, RABbi övün, RABbin gücünü, yüceliğini övün,
29. RABbin görkemini adına yaraşır biçimde övün, Sunular getirip Onun önüne çıkın! Kutsal giysiler içinde RABbe tapının!
30. Titreyin Onun önünde, ey bütün yeryüzündekiler! Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
31. Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü, Uluslar arasında, ‹‹RAB egemenlik sürüyor!›› densin.
32. Gürlesin deniz içindekilerle birlikte, Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!
33. O zaman RABbin önünde ormanın ağaçları Sevinçle haykıracak. Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.
34. RABbe şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
35. Şöyle seslenin: ‹‹Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı, Topla bizi, ulusların arasından çıkar. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
36. İsrailin Tanrısı RABbe Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!›› Bütün halk, ‹‹Amin!›› diyerek RABbe övgüler sundu.
37. Davut RABbin Antlaşma Sandığının önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asafla Levili kardeşlerini atadı.
38. Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edomla altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edomla Hosa kapı nöbetçileriydi.
39. Davut Kâhin Sadokla öbür kâhin kardeşlerini Givondaki tapınma yerinde, RABbin Çadırının bulunduğu yerde görevlendirdi.
40. Bunlar RABbin İsraile verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RABbe sunular sunacaklardı.
41. Onlarla birlikte Hemanla Yedutunu ve RABbin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi.
42. Hemanla Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrıyı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğullarını da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi.
43. Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.
←  1Chronicles (16/29)  →