← Psalms (86/150) → |
1. | Modlitwa Dawidowa. Nakłoń, Panie! ucha twego, a wysłuchaj mię; bomci nędzny i ubogi. |
2. | Strzeżże duszy mojej, bom jest ten, którego ty miłujesz; zachowaj sługę twego, Boże mój! który ma nadzieję w tobie. |
3. | Zmiłuj się nademną, Panie, albowiem do ciebie na każdy dzień wołam. |
4. | Rozwesel duszę sługi twego; bo do ciebie, o Panie! duszę swą podnoszę. |
5. | Boś ty, Panie! dobry i litościwy, i wielce miłosierny wszystkim, którzy cię wzywają. |
6. | Wysłuchajże, Panie! modlitwę moję, a posłuchaj pilnie głosu prośby mojej. |
7. | Wzywam cię w dzień ucisku mego; bo mię ty wysłuchasz. |
8. | Nie masz żadnego podobnego tobie między bogami, o Panie! i nie masz takowych spraw, jako są twoje. |
9. | Wszystkie narody, któreś ty stworzył, przychodząc kłaniać się będą przed obliczem twojem, Panie! i wielbić będą imię twoje. |
10. | Boś ty jest wielki, a czynisz cuda; tyś sam jest Bogiem. |
11. | Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego; |
12. | A będę cię chwalił, Panie, Boże mój! ze wszystkiego serca mego, i będę wielbił imię twoje na wieki, |
13. | Ponieważ miłosierdzie twoje wielkie jest nademną, a tyś wyrwał duszę moję z dołu głębokiego. |
14. | O Boże! powstali hardzi przeciwko mnie, a rota okrutników szukała duszy mojej, ci, którzy cię przed oczyma nie mają. |
15. | Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy! |
16. | Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, dajże moc twoję słudze twemu, a zachowaj syna służebnicy twojej. |
17. | Okaż mi znak dobroci twojej, aby to widząc ci, którzy mię mają w nienawiści, zawstydzeni byli, żeś mię ty, Panie! poratował, i pocieszyłeś mię. |
← Psalms (86/150) → |